Bolesne miesiączkowanie – ból jest sygnałem, że zbliża się krwawienie. W ciągu pierwszej doby miesiączka osiąga apogeum, a przez następne 2 dni maleje. Ból promieniuje do pleców, pachwin, ud, przenosi się na krzyż, atakuje głowę. Może być tępy i ciągły albo powracać w regularnych odstępach. Miesiączkowe dolegliwości wywołują kolejne objawy: nudności i wymioty, biegunki, konieczność częstego oddawania moczu, zniżenie lub drażliwość przechodząca w wybuchy złości i płaczu, napady duszności, przyspieszone tętno, a także obniżoną koncentrację i wolniejsze reakcje. W tych dniach spada także odporność, włosy i paznokcie są bardziej łamliwe. Zdarzają się nawet omdlenia, a całość jest określana jako zespół bolesnego miesiączkowania. Bywa, że ból nasila się z powodu stosowania antykoncepcji w postaci spirali domacicznej.
Bolesne miesiączkowanie dzieli się na pierwotne i wtórne. Pierwotne pojawia się przeważnie 2-3 lata od pierwszego krwawienia, po ustaleniu się regularnych owulacji. Zazwyczaj jest to w wieku 15-20 lat. Bolesne miesiączki najbardziej dają się we znaki kobietom w wieku 23-27 lat. Można uznać, że jest to zjawisko powszechne, ponieważ dotyka aż 75 % kobiet.
Ból jest wywoływany skutkami burz hormonalnych, nadprodukcją prostaglandyn, czyli substancji powstających w macicy pod wpływem progesteronu. Ich nadmiar powoduje złuszczenie błony śluzowej macicy i jej intensywne, bolesne skurcze. Wysoki poziom prostaglandyn oznacza zwiększoną wrażliwość na ból.