Jadłowstręt i żarłoczność to złożone schorzenia psychiczne, które polegają na fałszywej ocenie własnego ciała i w konsekwencji głodzeniu się lub pochłanianiu ogromnych ilości pożywienia, a następnie wymuszaniu wymiotów. U niektórych osób występują naprzemiennie objawy obydwu schorzeń.
90 % pacjentów to dziewczęta lub młode kobiety, a jedynie wyjątkowo choroba dotyczy chłopców. Jadłowstręt psychiczny zaczyna się najczęściej z początkiem okresu dojrzewania, kiedy młoda dziewczyna jest przekonana o własnej otyłości. Dziewczęta dotknięte tą chorobą są zazwyczaj ambitne, posłuszne i uważane za wzorowe córki. Psychiatrzy uważają, że jedzenie staje się dla nich jedyną sferą życia, które mogą same kontrolować.
Chore cierpiące na jadłowstręt nieustannie się głodzą, co powoduje spadek ich masy ciała, ale nadal przekonane są o nadwadze. Niekiedy chore z pedanterią przygotowują własne jedzenie np. kroją je na bardzo małe kawałki, a następnie starannie układają na talerzu. Osoby dotknięte żarłocznością pochłaniają w krótkim czasie bardzo duże ilości jedzenia, a następnie zmuszają się do wymiotów. Niektóre nadużywają też leków moczopędnych inne przyjmują amfetaminę, by uniknąć zwiększenia masy ciała.
Diagnoza nie jest łatwa i wymaga rozpatrzenia na wielu poziomach, a w leczeniu tych schorzeń konieczna jest współpraca lekarzy i psychoterapeutów. Często konieczna jest także hospitalizacja.